Stiff Records, "the world’s most flexible record label”. Opgericht in juli 1976 door Dave Robinson en Andrew Jakeman, met 400 Britse ponden geleend door Lee Brilleaux van Dr.Feelgood. Eind 1980 was de jaaromzet al 3,5 miljoen Pond. De eerste single was van Nick Lowe (‘So It Goes’), de eerste hit van Elvis Costello (‘Watching The Detectives’), daarna volgden oa Ian Dury en Lene Lovich. Maar veel van de beste Stiff-singles bereikten nooit de Britse charts. Zoals de debuut-plaatjes van punkbands als The Damned (‘New Rose’, waarover spoedig meer in SMoRaS) en The Adverts (‘One Chord Wonders’) of de hilarische punk-parodie van Alberto Y Los Trios Paranoias. Komen we op terug, vandaag drie andere Stiff-singles die thuis in de UK geen hit werden.
Eric Goulden alias Wreckless Eric, een gesjeesde kunstacademiestudent die overdag in een limonadefabriek werkte en ‘s avonds muziek maakte, stuurde een demo naar Stiff en verhuisde direct erna zonder een nieuw adres door te geven. Het kostte Stiff twee weken om hem op te sporen en een contract aan te bieden. Het eerste resultaat was de klassieker ‘Whole Wide World’ (1977), die opent met ”When I was a young boy, my mama said to me, there’s only one girl in the world for you, and she probably lives in Tahiti...” Producer Nick Lowe speelt bas en gitaar op de single.
In 1977 maakte ene David Bowie het album Low (nee, niet voor Stiff). Nick Lowe antwoordde hetzelfde jaar met Bowi (wel op Stiff), een EP met vier nummers, waaronder het zelfgeschreven ‘Endless Sleep’ (niet te verwarren met het Jody Reynolds-nummer). Drummer is Steve Goulding van The Rumour, de rest doet Nick Lowe zelf.
De Stiff-song die iedereen kent, ‘Sex & Drugs & Rock & Roll’, de eerste single van Ian Dury & the Blockheads, werd in ons land wel een hit, maar in de UK werd het nummer in de ban gedaan door de BBC en alras uit de handel genomen. Zijn tweede NL-hit ‘Wake Up’ werd in Engeland vermoedelijk ook niet geschikt bevonden voor de radio, maar hier luistert men niet zo nauw. Daarom nog even een citaatje voor de onoplettende luisteraar: “I come awake, with a gift for womankind. You’re still asleep, but the gift don’t seem to mind.” (zie verder t-shirt pictured above).
'Wake Up (and make love with me)' hier door Ian Dury live op Pinkpop ‘81, met The Blockheads in topvorm: Charley Charles (drums), Norman Watt-Roy (bas), Davey Payne (sax) en Wilko Johnson op gitaar (Ben!) als vervanger van Chaz Jankel. En zien we daar Don Cherry op trompet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten