Daniel Miller schreef niet alleen het Grace Jones-nummer ‘Warm Leatherette’, hij stond aan de basis van het Mute-label dat sinds 1978 zo’n 500 singles en 300 albums uitbracht, waaronder werk van Depeche Mode en Nick Cave. Het begon allemaal met deze single van The Normal, een naam waarachter Miller zelf schuilging en waarvoor hij dus een eigen label startte. Een overdosis TV op de ene kant, op de keerzijde een nummer gebaseerd op J.G. Ballard’s roman Crash, over mensen die sexuele opwinding voelen bij auto-ongelukken.
The Normal-T.V.O.D./Warm Leatherette (1978 Mute 001)
Na singles van de fake-band Silicon Teens (opnieuw de labelbaas in vermomming) en Fad Gadget tekende Miller de groep Deutsch-Amerikanische Freundschaft (DAF), die bij Mute de intrigerende single ‘Kebabträume’ maakte en de LP Die Kleinen und Die Bosen, het allereerste album dat het label uitbracht. In 1980 was het DAF-geluid nog niet zo gestroomlijnd als een jaar later bij hun doorbraak met ‘Der Mussolini’ en de plaat Alles Ist Gut, maar desondanks bij vlagen zeer de moeite waard. (Secret Museum-favoriet ‘Kinderfunk’ wordt door YouTube helaas niet voor alle leeftijden geschikt geacht.)
Waarmee we bijna vanzelf bij Die Doraus und Die Marinas komen, ook Duits, ook op Mute, maar onschuldiger, met de single ‘Fred Vom Jupiter’. Een project van Andreas Dorau, begeleid door een koortje van vijf Marinas, volgens het single-hoesje tussen elf en veertien jaar oud.
die Doraus & die Marinas-Fred vom Jupiter (1982 Mute 019)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten