Rond de tour van Daniel Romano, deze week in het land, vallen ter vergelijking regelmatig de namen van Gram Parsons en George Jones. Vandaar dat we op 9/9 graag even omkijken naar 3/3, toen uw Secret Museum getuige was van/bij een heus Geregistreerd Partnerschap.
Dezelfde dag verscheen onderstaande tekst op Facebook, 't eerste SMoRaS-onderkomen.
Liedjes over De Liefde zijn er in alle soorten en maten. Het Huwelijk is ook vaak bezongen. Maar helaas, Geregistreerd Partnerschap komt er tot op heden bekaaid vanaf. Wat niet zo verwonderlijk is voor een betrekkelijk nieuw fenomeen. Countryrocker Gram Parsons echter kwam reeds in 1973 met zijn tweede album G.P. tot voortschrijdend inzicht. Zong hij op zijn debuutplaat Grievous Angel nog over een ‘$1000 Wedding’, nu drong hij in ‘That’s All It Took’ echt door tot de kern, zeg maar de basics-of-love:
“I guess I might as well admit,
No one can take your place,
I fell for you completely,
Sinker, line and hook.
And when today I heard them say your name,
That’s all it took.”
Acht jaar voor het duet van G.P. met Emmylou Harris was het nummer al op de plaat gezet door George Jones, samen met Gene Pitney. Zelfde tekst, maar wel door twee mannen. In de USA is men tegenwoordig nog niet overal zo ruimdenkend, laat staan een halve eeuw terug, zou je denken. Hier George & Gene.
George Jones nam in 1972 met eega Tammy Wynette ‘The Ceremony’ op. Drie jaar ervoor waren ze getrouwd, drie jaar erna zouden ze scheiden. Dat het vuur doofde wordt op YouTube fraai geillustreerd door diverse video’s van dit duet, dat soms met ijzige afstandelijkheid vertolkt werd. Maar in deze versie was het nog meer dan gezellig. Met op het eind een wel heel olijke George. Jammer van dat huwelijk. Hadden ze het maar bij een G.P. kunnen laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten