“Arling & Cameron is een Nederlandse band die (voornamelijk Engelstalige) kitscherige synthesizerpop maakt. Ook maakte de band een album met filmmuziek voor niet-bestaande B-films.” Dat vindt SMoRaS wel errug kort door de bocht, maar voornoemde prive-mening staat zowaar als feit op nl.wikipedia. De Secret Museum-staff breekt bij deze graag een lans voor Music For Imaginary Films, het album dat Gerry Arling en Richard Cameron in 2000 uitbrachten. Een vermetel (zoniet krankzinnig ambitieus) plan was het, om de geschiedenis van een halve eeuw filmmuziek te vangen in veertien songs. Eigen composities als eerbetoon aan beroemde filmmuziek, in zeer uiteenlopende varianten.
De suspense van Bernard Hermann (o.a. van de Hitchcock-films) wordt geeerd in ‘Herrmann’, de Bollywood-sound in ‘Shiva’s Daughters’, er wordt verwezen naar films van Kubrick tot Tarantino en er is muziek uit een fictieve politie-detective, maar ook disco en Braziliaanse samba. Dit is de kitsch-synth-pop ver voorbij. De mannen zijn overduidelijk filmmuziekfans, die van elk genre een knappe en liefdevolle pastiche maakten. Daarbij kregen ze de hulp van vele gastmuzikanten. Daarnaast maakten bevriende ontwerpers voor het CD-boekje bij elk nummer een pracht-affiche voor de denkbeeldige films en tv-series. Zoveel liefde-werk, dat stemt een mens toch vrolijk? En anders wel de grapjes her en der: “Hashi, the Drug Sniffing Canine (1975) – Lassie meets Kojak - produced by Dogma films”.
Het nummer 'WEEKEND' hoort zogenaamd bij een tv-serie over de wilde weekend-belevenissen van een stel studenten in het San Francisco van 1973. Voor de video-clip werd dat wat begrotelijk, maar A&C losten dat lowbudget op…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten