Ready? Get set: Go!
“My baby’s got a one track mind, she’ll never stop until she finds L-O-V-E, looooove, oh yeah!”
The World of Milan-One Track Mind (1966)
Hij maakte eerst vier singles en een LP als Milan (1962-64), toen drie singles als The World of Milan (1965-66) en toen nog vier als The Leather Boy (1967). Maar wie was hij? Milan Radenkovich of Rick Rodell? Geboren in Belgrado of toch in New York City? Overleed hij nou in 1971 aan een hersentumor of door een verkeersongeluk? Onze enige redelijk betrouwbare bron voor info is een artikel van Martin Winfree in het Amerikaanse blad Ugly Things (#34) uit 2012.
Volgens hem kwam The Leather Boy op 15 december 1941 ter wereld in Belgrado als Milan Radenković. Met zijn familie verhuisde hij in zijn jeugd naar Florida en ging zich daar als tiener Richard/Rick Rodell noemen, in het spoor van zijn vader Radaslav, een folkzanger/gitarist die optrad als Rasha Rodell. Het eerste Milan-plaatje haakte in op de twist-rage, ‘Santa’s Doin’ the Twist’. De jaren erna bleef de tijdgeest zich weerspiegelen in zijn muziek. Maar welke poptrend hij ook meepikte, er zat altijd wel een raar of wild Milan-randje aan zijn plaatjes, of het nou psychedelische pop was (‘Shadows’) of garagerock (‘On The Go’).
The Leather Boy-Shadows (1967)
Op het uit Frankrijk afkomstige album Hell Bent for Leather (2009), alleen op vinyl verschenen, staat op de ene kant zijn voornaamste eigen werk, met op de andere kant negen nummers van anderen waaraan Milan als songschrijver en producer meewerkte, van Lou Christie (’63) tot The Head Shop (’69). Deze semi-legale LP met beperkte oplage is o.a. nog te koop via Discogs en af en toe via eBay. Alternatief: een nog werkende download-link voor liefst 27 songs hier:
http://expo67-cavestones.blogspot.nl/2013_01_01_archive.html (kijk op 13-1-2013).
Voor alle uitleg over de herkomst van de liedjes, zie het Martin Winfree-artikel: http://issuu.com/mmgould001/docs/milanrickrodellakatheleatherboy-
Hij noemt bovendien nog meer beschikbare YouTube-clips. Wie die bekijkt zal daar regelmatig reacties vinden van zwager Rick Gould, getrouwd met Milan’s zus Darinka (alias Dara Rodell), en hun zoon Merrick, die onvermoeibaar geurvlaggen plaatsen (“wij zijn familie!”), opdat wij Milan niet vergeten. Hij overleed op 1 maart 1971 aan een hersenaandoening, vermoedelijk het gevolg van een eerder verkeersongeluk (al zegt Rick soms weer iets anders).
The Leather Boy-On The Go (1967)
‘On The Go’ was overduidelijk de basis voor het volgende nummer van The Oblivians, waarvan een studio-versie staat op hun Estrus-EP Blow Their Cool. Het Secret Museum prefereert toch de live-versie van hun VPRO-sessie uit 1995, te vinden op een buiten de band om uitgebrachte bootleg-LP met de ietwat puberale titel '17 Cum Shots' (in dito hoes). Verhelderende aankondiging na de break op 1.47: “I think in some languages they call it a solo!” (Dit Oblivians -nummer werd in 2008 weer gecoverd door de band Lost Sounds, met Jay Reatard als zanger.)
The Oblivians-Motorcycle Leather Boy (1995)
secret bonus: Terwijl Milan met de rest van het gezin naar de USA verkaste, bleef zijn zeven jaar oudere broer Petar ‘Radi’ Radenković met zijn grootouders in Europa, voor een glanzende voetbalcarriere als keeper van het Joegoslavisch elftal (zilver op de Olympische Spelen van 1956) en in de jaren zestig in de Bundesliga bij 1860 München. In die Duitse jaren nam ook hij plaatjes op, zoals onderstaande schlager waar naar verluidt 400.000 stuks van verkocht werden. Een aantal waar de beduidend muzikalere Milan helaas alleen van heeft kunnen dromen.
Petar ‘Radi’ Radenković-Bin i Radi, Bin i König (1965)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten