* Joe Medwick (Texas-soul) *

25 jaar geleden, op 12 april 1992, overleed de Texaanse soulzanger en songschrijver Joe Medwick. Nooit van gehoord? Ik ook niet, tot voor kort. Toen hoorde ik op een verzamel-cd zijn prachtnummer 'Your Sweet Love' langskomen. Wat een ontdekking! Via google kwam ik er vervolgens achter dat een paar van de beste liedjes van Bobby "Blue" Bland eigenlijk van zijn hand zijn. 'I Pity The Fool', 'Call On Me' en 'Cry Cry Cry' onder andere, allemaal Medwick-composities. Op de Bland-platen staat echter telkens Deadric Malone als songschrijver vermeld. Hoe dat kan? De verklaring is simpel: Joe Medwick verkocht een aantal van zijn liedjes aan Don Robey, baas van het Duke-label waar Bland onder contract stond. Medwick verkoos instant cash, en Don Robey streek vervolgens alle royalties op onder zijn alias Deadric Malone. Robey zal er flink wat geld aan hebben overgehouden, terwijl Medwick arm stierf. Vlak voor zijn dood liet hij echter optekenen: "Don't you go writing no mean things about Don Robey".

Bij het Bobby Bland-nummer 'Farther Up The Road' uit 1957 (later gecoverd door Eric Clapton als 'Further On Up The Road') staat naast Robey als mede-componist Veasey vermeld. Achter deze naam gaat dus juist Joe Medwick schuil. Hoewel hij volgens de meeste bronnen geboren werd op 21 of 22 juni 1933 als Joe Medwick Masters, houdt de Texas State Historical Association ("independent nonprofit since 1897") het op Medwick N. Veasey als geboortenaam. De TSHA weet er nog bij te vermelden dat hij ter wereld kwam in Houston (maar al in 1931) als zoon van Rayfield Veasey en Renatta Watson en begraven ligt op het Houston National Cemetery. Het zal er voorlopig niet van komen het grafopschrift persoonlijk te inspecteren, laten we aannemen dat die wel heel specifieke info gewoon klopt.

Of zijn ware voornaam Medwick dan wel de artiestennaam Joe Medwick een eerbetoon is aan honkbal-legende Joe "Ducky Wucky" Medwick, in de jaren 30 sterspeler bij de St. Louis Cardinals, is onduidelijk en eigenlijk ook niet zo belangrijk. Wat wel aandacht verdient is het vrijwel onopgemerkte oeuvre van de zanger Joe Medwick. Normaliter is uw Secret Museum behulpzaam door links te plaatsen naar YouTube-clips met het beste werk. Probleem in dit geval: van de 24 Medwick-nummers die ik zou willen laten horen  staan er maar 8 op YouTube. De eerste keus valt vrijwel helemaal af: het eerder genoemde 'Your Sweet Love', het Bobby Bland-achtige 'Why Did You Let Me', de hartverscheurende ballad 'When A Boy Becomes A Man', de uptempo dancer 'Get Soulful', het fijne orgeltje in 'I Came A Long Ways' en het nummer dat hij uitbracht als Joe Melvin, 'You Made Me Love You'. Steeds zegt de Nederlandse versie van YouTube: "Deze video is niet beschikbaar. Het spijt ons." Dus alleen elders te zien en horen helaas.

De tweede keus dan maar, nog altijd zeer de moeite waard. Zo staan op YouTube wel beide kanten van de single die Veasey maakte als Joe Masters, 'Just Be Yourself' en 'That Is Why The End Must Begin' (Boogaloo 1003). Ook de nummers die hij opnam in zijn vermomming als TV & The Tribesmen mogen er zijn, zoals het uptempo 'Hip-Shaking' en het broeierige 'Brought Down'. En er is sterk werk te vinden dat hij maakte als Joe Medwick, bijvoorbeeld 'Second Time Around' en 'I Cried', dat alleen al geweldig is door het vrolijkmakende vraag-en-antwoordspel in de eerste halve minuut. Mochten deze zes nummers naar meer smaken, dan is de volgende vraag natuurlijk: wat is er nog leverbaar van Joe Medwick?

Joe Medwick op vinyl vinden zal duur en tijdrovend worden. Inmiddels heb ik wel twee CD's van de beste man weten te vinden. 'The Many Labels of Joe Medwick' (Spoonful 1003) telt 22 nummers, en biedt een niet-chronologisch overzicht van zijn plaatjes uit de jaren 60 op een duizelingwekkende hoeveelheid obscure labels: All Boy, Boogaloo, Duke, Jetstream, Kimberley, Monument, Pacemaker, Paradise, Tear Drop, Ve Geo en Westpark. Daaronder ook de vier bovengenoemde Masters- en Medwick-songs van YouTube.

Maar beter nog, en bovendien eenvoudiger verkrijgbaar, is de andere CD: 'I'm An After Hour Man - The Crazy Cajun Recordings' (uit 2000, Edsel Records EDCD 632). Niks geen cajun-muziek, voor de duidelijkheid. Crazy Cajun is de bijnaam van producer Huey P. Meaux, bij wie Medwick in tweede helft van de jaren 60 opnamen maakte. Daarvan staan er 19 op deze aanrader voor soulliefhebbers. Denk aan Bobby Bland's topalbum 'Two Steps from the Blues'. Niet alles is even goed als dat meesterwerk, dat natuurlijk al in elke soulverzameling aanwezig is. Maar de beste nummers doen er nauwelijks voor onder, en daarom is het gek dat je nooit ergens over deze Medwick-CD hoort of leest. Sterke composities, verrassende arrangementen, goeie muzikanten en bovenal Medwick die zich een begenadigd zanger toont, zowel in de ballads als het uptempo-werk. Op zijn mooist fluweelzacht als Bland, maar nergens te gelikt of gepolijst. En vijf van de 'eerste keus'-songs zijn present, alleen het Joe Melvin-nummer ontbreekt. Jammer genoeg is de CD niet meer uit voorraad leverbaar, maar
een beetje handige websurfer achterhaalt 'm snel. Dus, niet gedraald, doe het vandaag nog! Al komt je aankoop voor Joe Medwick een kwart eeuw te laat.

P.S. De enige bewegende beelden van Joe Medwick die ik tot nu toe ben tegengekomen staan hier. Van dit optreden met The Texas Upsetters, circa 1988, is dus ook de (wat mij betreft ongelukkig gekozen) hoesfoto van de Many Labels-cd afkomstig.