* Gibson Bros *

Tien jaar na de discogroep Gibson Brothers (in NL een #1-hit met 'Non Stop Dance') verscheen in 1987 het debuutalbum 'Big Pine Boogie' van een band die zich Gibson Bros noemde. Een kwartet uit Columbus (Ohio) met naast drumster Ellen Hoover drie gitaristen in de gelederen: Jeff Evans (later als Monsieur Jeffrey Evans in de groep '68 Comeback), Don Howland (The Bassholes) en Dan Dow. Hun invloeden: van countryblues ('Casey Jones' naar de Furry Lewis-versie uit 1928) en rockabilly ('Skull & Crossbones' van de als Barbara Morgan geboren Sparkle Moore, alsook 'Rhythm & Booze' van Corky Jones alias countryzanger Buck Owens) tot Charley Patton ('Poor Me') en Bo Diddley. Aan de laatste wijdden ze een van de vier eigen composities op de plaat, 'Bo Diddley Pulled A Boner'. Hier een kleine selectie van covers en originals.

Gibson Bros-'Satanville'
https://www.youtube.com/watch?v=HHh57PoL-kA

Gibson Bros-'Bo Diddley Pulled A Boner'
https://www.youtube.com/watch?v=sxXKuq-aWqI

Gibson Bros-'Thy Burdens Are Greater Than Mine'
https://www.youtube.com/watch?v=HImp6iZKhoI

Furry Lewis-'Kassie Jones' (1968 version)
https://www.youtube.com/watch?v=DVIXcMCg15c

Chuck Dallis-'Moon Twist'
https://www.youtube.com/watch?v=kjXG7TDxK7Q

Gin Gillette-'The Train to Satanville'
https://www.youtube.com/watch?v=SdgqzFQXaPo

* Pylon - 'Cool' / 'Dub' (1979) *

"We eat DUB for breakfast!"

Uit Athens, Georgia - de thuishaven van The B-52's en R.E.M. - kwam in 1979 de debuutsingle van Pylon, 'Cool' / 'Dub'. Hun latere single 'Crazy' zou door R.E.M. gecoverd worden op het album 'Dead Letter Office', maar deze twee nummers zijn nog sterker. Vergelijkbaar met wat de band Gang Of Four rond die tijd in Engeland deed (hoekige ritmes, hakkende gitaren), maar dan met een zangeres, Vanessa Briscoe. Wereldberoemd is dit viertal er niet mee geworden, maar in de eerste periode van hun bestaan (1979-1983) schijnen ze live zeer de moeite waard te zijn geweest. Een registratie van een optreden uit 1983 is vorige maand uitgebracht door het obscure label Chunklet Industries: 'Pylon Live'. Alleen op vinyl voorlopig, een dubbel-LP met downloadcode. Als import nogal prijzig, maar voor wie uber-cool wil zijn… Aan het ontbijt dubben wij nu over de aanschaf.

* The Replacements - 'Trouble Boys' *

Boektip! 'Trouble Boys: the true story of The Replacements' by Bob Mehr (2016).

Het verhaal van een roemrucht gitaarbandje uit Minneapolis. Overmatig drankgebruik maakte hun optredens jarenlang onvoorspelbaar. Soms waren de jongens te bezopen en deden ze maar wat. Maar op een goede avond, in de juiste roes, knalden ze er een perfecte mix uit van geweldige liedjes en tomeloze energie.

Hun debuut-LP 'Sorry Ma..' is vooral onstuimig, op het eerste gehoor chaotisch, maar blijkt na een paar draaibeurten een overrompelende trashrock-plaat, bomvol riffs en hooks. In de jaren erna ontpopt zanger Paul Westerberg zich als een steeds veelzijdiger songschrijver, vooral op de LP's 'Let It Be' en 'Pleased To Meet Me'.

De band begint als een kwartet, met naast Paul en drummer Chris Mars nog de halfbroers Stinson. De jongste, bassist Tommy, is pas veertien als hun eerste plaat uitkomt. De zeven jaar oudere gitarist Bob zal de band als eerste verlaten. Feitelijk is zijn rol al bij het 4e album 'Tim' uitgespeeld, daarna wordt hij ontslagen, mede door zijn eigen broer Tommy. Hoe pijnlijk.

"After Bob left, it got worse," said Chris Mars. Added Westerberg: "The three of us were now drinking for four."
Jim Dickinson (producer 5e album 'Pleased..'): "Every day they were like a sine wave. They wouldn't be drunk enough early on in the day to get anything. Then they'd be good and drunk, and it would be great. And then they'd be too drunk, and they'd get useless." 

Het boek begint bij het overlijden van Bob Stinson in 1995 en gaat daarna terug naar zijn getroubleerde jeugd. Vervolgens schetst schrijver Bob Mehr de achtergrond van de rest. Kernachtig, met veel lezenswaardige details, zonder oeverloos uit te weiden. Ook prettig: Mehr doet niet aan persoonsverheerlijking of mythe-makerij. Hij beperkt zich tot soms schrijnende waarheidsvinding.

Zowat de fijnste popbiografie die ik ooit las (zeg ik halverwege).

Voldoende reden om zowat de fijnste gitaarband van de jaren tachtig te eren.

Van mijn drie favoriete Replacements-albums drie songs elk:

'Sorry Ma, Forgot to Take Out the Trash' ('81), 'Let It Be' ('84), 'Pleased To Meet Me' ('87).

1981:

Takin A Ride

Customer

I Hate Music (note: "It's Got Too Many Notes")

1984:
I Will Dare

Favorite Thing

We're Comin' Out

1987:
I.O.U.

Alex Chilton

I Don't Know

plus:
'If Only You Were Lonely' (b-kant 1e single, '81)

'Kids Don't Follow' (mini-lp 'Stink', '82)

'Within Your Reach' (2e LP 'Hootenanny', '83)

'Kiss Me On The Bus' (4e LP 'Tim', '85)

ALLE 13 GOED!

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

The Making of "Trouble Boys: The True Story of the Replacements"

https://www.youtube.com/watch?v=hSLfIj-X5f0

* Shake Your Hips - the Sound of Bassy Club (Berlin) *

Fijn plaatje, deze onlangs verschenen 'Bassy Club compilation vol.2 - Shake Your Hips'. De Bassy Club bevindt zich in Berlijn (Schönhauser Allee) en er wordt uitsluitend - het lijkt Shindig wel! - opwindende muziek van voor 1970 gedraaid. Deze enkel op vinyl leverbare compilatie is een fraai visitekaartje. Het titelnummer is tevens het bekendste werkje op de LP, Slim Harpo's onverwoestbare 'Shake Your Hips'. Ook 'Young Blood' van The Coasters mag bekend verondersteld worden, maar het nummer 'Messin With Don' van John Lee Hooker (op de hoes Booker genoemd) is exclusief op deze LP te vinden. Het is namelijk de signature song van de samensteller van de plaat, DJ Don Rogall. Hij maakte een knip-en-plak-remake van 'Messin with the Hook' zoals in 1970 opgenomen door Hooker met de band Canned Heat (album Hooker 'N' Heat). Bluespuristen vinden het vast heiligschennis, maar het eindresultaat mag er zijn. 

Verder telt de LP, waarop in totaal 14 songs staan, voor meer dan de helft  'alternate versions'. Ervan uitgaande dat Rogall vast niet zomaar toegang heeft gekregen tot de archieven van allerlei vintage labels heeft hij ook hier wat eigen bewerkingen toegevoegd, zij het vrij summier veranderd. Belangrijker is dat zijn platenkeus een paar fraaie verrassingen oplevert. Zo opent de plaat met de exotica-tune 'Bermuda' van Ray Sharpe, geproduceerd door Lee Hazlewood. Ook een ontdekking is rockabillyman Ric Cartey. Hij blijkt een groovy swing-versie opgenomen te hebben van de Willie Dixon-compositie 'Mellow Down Easy' (door Little Walter in 1954 als eerste op plaat gezet). 

Er komt daarna nog van alles langs, van het novelty-niemendalletje 'That's It Man' door The Valentines tot de Bulgaarse Lea Ivanova die Adriano Celentano covert ('Basta Con La Luna') maar de andere hoogtepunten zijn toch vooral de New Orleans-shuffle van Tommy Ridgley ('Double Eyed Whammy') en een nummer van de voorlopers van The Coasters: The Robins. Hun 'Turkey Hop', opgenomen met het orkest van Johnny Otis in 1950, kende ik tot nu toe alleen in de coverversie uit hetzelfde jaar door een andere vocal group, The Hamptones, begeleid door het orkest van Lionel Hampton. Call me stupid, het duurde even voor ik doorhad dat de zangers hun naam dankten aan Lionel.

Ric Cartey-'Mellow Down Easy'

Tommy Ridgley-'Double Eye(d) Whammy'

Johnny Otis/The Robins-'Turkey Hop' (eerst instrumental, dan vocal version)

Lionel Hampton/The Hamptones-'Turkey Hop' (must-hear; niet op deze LP)

PS: De dame op de hoes doet denken aan Tura Satana ("Varla" in de Russ Meyer-film 'Faster Pussycat, Kill Kill'; z/w foto onder) maar deze noemt zich Lou On The Rocks.

Deze plaat is dus Volume 2, Bassy Records 002. Voor Bassy 001 (dank Maarten W.) zie: https://www.discogs.com/Various-Exquisite-Harvest/release/1868434

Hier een link naar een sfeerimpressie van de Bassy Club. Wie gaat er mee?